สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอแม่แจ่ม  

   ประวัติตั้งเดิมของ  “อำเภอแม่แจ่ม”   ไม่มีผู้ใดทราบข้อมูลชัดเจนและไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันได้ เป็นเพียงตำนานเล่าสืบกันมาว่าแต่ก่อนมีสิงห์สองตัวพี่น้องหากินกันอยู่ในป่าใหญ่ ได้เกิดแย่งอำนาจ และรุกล้ำเขตหากินเป็นข้อพิพาทกันอยู่เนือง ๆ จนกระทั่งพระปัจเจกพุทธเจ้าเสด็จมาโปรดเวไนยสัตว์ จึงได้แบ่งเขตหากินให้โดยเอาลำห้วยแห่งหนึ่งเป็นเครื่องหมายแสดงเขตแดน เรียกสืบกันมาว่า “ห้วยช่างเคิ่ง”  ซึ่งหมายความว่าแบ่งครึ่งกันไว้  ต่อมาพระพุทธเจ้าได้เสด็จไปประทับที่ดอยสะกาน   ทรงเห็นว่าราษฎรยากจนขาดแคลนข้าวปลาอาหาร ที่จะนำไปถวาย  จึงขนานนามเมืองนี้ว่า “เมืองแจม”  (แจม แปลว่า อดอยากขาดแคลน)  ต่อมาชาวบ้านเรียกเพี้ยนเป็น “เมืองแจ๋ม” และ “แม่แจ่ม”  จนกระทั่งถึงทุกวันนี้
    
     อำเภอแม่แจ่ม  ได้ยกฐานะเป็นอำเภอครั้งแรกเมื่อ  พ.ศ.  2477  ตั้งชื่ออำเภอว่า “อำเภอช่างเคิ่ง”  ที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่ที่ หมู่ที่  4  ตำบลท่าผา  ในปัจจุบัน  มีนายชื่น  ดำรงตำแหน่งเป็นนายอำเภอคนแรก แต่ขณะนั้นราษฎรอดอยากขาดแคลน และไม่นิยมการปกครองที่เก็บภาษีอากร จึงได้มีราษฎรกลุ่มหนึ่งเข้าปล้นที่ว่าการอำเภอ   ทางราชการจึงได้ย้ายที่ว่าการอำเภอไปอาศัยอยู่ที่วัดช่างเคิ่ง  โดยมีท้าวสุดสนิทเป็นนายอำเภอและมีฐานะเป็นอำเภอ  ต่อมาจนถึง  พ.ศ. 2481  ทางราชการได้ลดฐานะเป็นกิ่งอำเภอตั้งชื่อว่า “กิ่งอำเภอแม่แจ่ม”  ขึ้นกับอำเภอจอมทอง  และได้รับการยกฐานะเป็นอำเภออีกครั้งหนึ่ง เมื่อปี  พ.ศ.  2499 
    
     อำเภอแม่แจ่มมีแหล่งท่องเที่ยวทั้งในด้านศิลปวัฒนธรรม  หัตถกรรม  และแหล่งธรรมชาติอันทรงคุณค่า   อาทิ  เช่น  พระเจ้าตนหลวง  พระพุทธรูปสมัยเชียงแสน  พระเจ้าแสนตองพระพุทธรูปโบราณ  ปางมารวิชัย  สมัยเชียงแสน   โบสถ์กลางน้ำโบราณ  ภาพจิตกรรมฝาผนังวัดป่าแดด    คิชกูฎวัดยางหลวง  หมู่บ้านผ้าตีนจก  น้ำตกแม่ปาน  น้ำตกห้วยทรายเหลือง   บ่อน้ำพุร้อนเทพพนม น้ำออกรู  ฯลฯ พร้อมสถานที่พัก ที่พร้อมต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองด้วยอัธยาศัยไมตรีที่ดีงามของผู้คน